De DDS-1702 draagbare geleidbaarheidsmeter is een instrument dat wordt gebruikt voor het meten van de geleidbaarheid van waterige oplossingen in het laboratorium. Hij wordt veel gebruikt in de petrochemische industrie, biomedische sector, rioolwaterzuivering, milieumonitoring, mijnbouw, smelterijen en andere industrieën, evenals in hogescholen en onderzoeksinstituten. Indien uitgerust met een geleidbaarheidselektrode met de juiste constante, kan hij ook worden gebruikt om de geleidbaarheid van zuiver of ultrazuiver water te meten in de elektronische halfgeleiderindustrie, de kernenergiesector en energiecentrales.
Meetbereik | Geleidbaarheid | 0,00 μS/cm…199,9 mS/cm |
TDS | 0,1 mg/L … 199,9 g/L | |
Zoutgehalte | 0,0 ppt…80,0 ppt | |
Weerstand | 0Ω.cm … 100MΩ.cm | |
Temperatuur (ATC/MTC) | -5…105 ℃ | |
Oplossing | Geleidbaarheid / TDS / zoutgehalte / soortelijke weerstand | Automatisch sorteren |
Temperatuur | 0,1℃ | |
Fout in elektronische eenheid | Geleidbaarheid | ±0,5% volle schaal |
Temperatuur | ±0,3 ℃ | |
Kalibratie | 1 punt9 vooraf ingestelde normen (Europa en Amerika, China, Japan) | |
Data-opslag | Kalibratiegegevens99 meetgegevens | |
Stroom | 4xAA/LR6 (batterij nr. 5) | |
Mmonitor | LCD-monitor | |
Schelp | ABS |
Geleidbaarheidis een maat voor het vermogen van water om elektrische stroom door te laten. Dit vermogen is direct gerelateerd aan de concentratie ionen in het water.
1. Deze geleidende ionen komen uit opgeloste zouten en anorganische materialen zoals alkaliën, chloriden, sulfiden en carbonaatverbindingen
2. Verbindingen die oplossen in ionen worden ook wel elektrolyten genoemd. 40. Hoe meer ionen er aanwezig zijn, hoe hoger de geleidbaarheid van water. Evenzo geldt: hoe minder ionen er in water zitten, hoe minder geleidend het is. Gedistilleerd of gedeïoniseerd water kan als isolator werken vanwege de zeer lage (zo niet verwaarloosbare) geleidbaarheid. Zeewater daarentegen heeft een zeer hoge geleidbaarheid.
Ionen geleiden elektriciteit door hun positieve en negatieve ladingen
Wanneer elektrolyten in water oplossen, splitsen ze zich in positief geladen (kation) en negatief geladen (anion) deeltjes. Doordat de opgeloste stoffen in water splitsen, blijven de concentraties van zowel positieve als negatieve lading gelijk. Dit betekent dat, hoewel de geleidbaarheid van water toeneemt met de toevoeging van ionen, het elektrisch neutraal blijft.