BH-485-DD-1.0 Digitale geleidbaarheidssensor

Geleidbaarheidis een maat voor het vermogen van water om elektrische stroom door te laten. Dit vermogen is direct gerelateerd aan de concentratie ionen in het water.
1. Deze geleidende ionen komen uit opgeloste zouten en anorganische materialen zoals alkaliën, chloriden, sulfiden en carbonaatverbindingen
2. Verbindingen die oplossen in ionen worden ook wel elektrolyten genoemd. 40. Hoe meer ionen er aanwezig zijn, hoe hoger de geleidbaarheid van water. Evenzo geldt: hoe minder ionen er in water zitten, hoe minder geleidend het is. Gedistilleerd of gedeïoniseerd water kan als isolator werken vanwege de zeer lage (zo niet verwaarloosbare) geleidbaarheid.
3. Zeewater heeft daarentegen een zeer hoge geleidbaarheid.

Ionen geleiden elektriciteit door hun positieve en negatieve ladingen
Wanneer elektrolyten in water oplossen, splitsen ze zich in positief geladen (kation) en negatief geladen (anion) deeltjes. Doordat de opgeloste stoffen in water splitsen, blijven de concentraties van zowel positieve als negatieve lading gelijk. Dit betekent dat, hoewel de geleidbaarheid van water toeneemt met de toevoeging van ionen, het elektrisch neutraal blijft.

Geleidbaarheid/weerstandis een veelgebruikte analytische parameter voor de analyse van waterzuiverheid, monitoring van omgekeerde osmose, reinigingsprocedures, controle van chemische processen en in industrieel afvalwater. Betrouwbare resultaten voor deze uiteenlopende toepassingen zijn afhankelijk van de keuze van de juiste geleidbaarheidssensor. Onze gratis gids is een uitgebreide referentie- en trainingstool, gebaseerd op decennialange ervaring in deze meting.

Geleidbaarheid is het vermogen van een materiaal om elektrische stroom te geleiden. Het principe waarmee instrumenten geleidbaarheid meten is eenvoudig: er worden twee platen in het monster geplaatst, er wordt een potentiaal over de platen aangelegd (meestal een sinusgolfspanning) en de stroom die door de oplossing loopt, wordt gemeten.